مخترعین گرافین حالا عقیده دارند که این ماده خارق العاده، کلید تولید بهترین باتری‌هایی است که بشر تا به امروز در صنعت دیده است. گرافین، نخستین کریستال دو بعدی شناخته شده برای انسان ممکن است کلیدی برای تولید باتری‌های با دوام‌تر و عمر طولانی‌تر باشد.

این ماده 200 برابر محکم‌تر از استیل و بیش از یک میلیون بار باریک‌تر از موی انسان است و توانایی رسانایی فوق العاده بالایی نیز دارد. مهم‌تر از این موارد، گرافین هیدروژن را از اتمسفر جدا می‌کند و در نتیجه می‌تواند زمینه‌ساز کاهش وابستگی ما به سوخت‌های فسیلی باشد.

در سال 2010 دانشمندانی از دانشگاه منچستر به نام‌های آندره گایم و کاستیا نوووسیلوف برای تولید نمونه واقعی گرافین در سال 2004 موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شدند. پس از این اتفاق، تیم تحقیق دانشگاه منچستر بر روی قابلیت‌های این ماده در تولید باتری تمرکز داشته است.

آخرین یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که گرافین می‌تواند بزرگ‌ترین پیشرفت انسان در تولید باتری تا به امروز باشد. این ماده با مقاومت بسیار خارق العاده و ضخامت بسیار کم، می‌تواند به عنوان غشاء یا پوسته رسانای پروتون که به عنوان مهم‌ترین عامل بهره‌وری در تکنولوژی سلول‌های سوختی شناخته می‌شود، به کار گرفته شود.

طبق تحقیقات این دانشمندان، گرافین هدف این غشاء را بیش از دیگر مواد به اجرا می‌گذارد، بنابراین قادر است باتری‌های با بهره‌وری بالاتر و با دوام‌تر تولید کند.

گرافین همچنین هیدروژن را از هوای معمولی به منظور تولید انرژی استخراج می‌کند. این قابلیت شاید نویددهنده‌ترین قابلیت این ماده خارق العاده باشد. محققین این پروژه گمان می‌کنند که می‌توان گرافین را در ژنراتورهای الکتریکی قابل‌حمل تعبیه کرد تا با جذب هیدروژن از هوا به تولید انرژی بپردازد. این انرژی سپس می‌تواند در سلول‌های سوختی ذخیره شود. (سلول‌های سوختی ای که خود از غشاء گرافین بهره می‌برند.)

هیدروژن همین حالا نیز به عنوان منبع تولید انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما این عنصر معمولا از سوخت‌های فسیلی به دست می‌آید. گرافین می‌تواند این وظیفه را به شکل طبیعی‌تر و با کمترین آسیب به محیط زیست به انجام برساند.